چه کسی «باب اسفنجی» را آدم کرد؟

به گزارش پارس نیوز، 

استیون هیلنبرگ خالق انیمیشن «باب اسفنجی» در سن 57 سالگی از دنیا رفت. او سال گذشته به بیماری «لوگهریگ» یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ASL) که یک بیماری تخریب‌کننده سلول‌های عصبی است، مبتلا شد و به مرور زمان با از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلاتش درگذشت.

اما استیون هیلنبرگ که بود و ایده باب‌سفنجی را از کجا آورد؟ هیلنبرگ دانش‌آموخته دانشگاه ایالتی کالیفرنیا بود و در سال 1991 نیز از انستیتوی هنرهای کالیفرنیا موفق به دریافت فوق لیسانس خود در رشته «انیمیشن‌های تجربی» شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او در عین حال مدرس زیست‌شناسی دریایی هم بود. در واقع علاقه توامان او به زیست‌شناسی دریایی و انیمیشن جرقه‌ای در ذهن او ایجاد کرد.

هیلنبرگ در سال 1989 کتاب طنزی به نام «منطقه جزر» نوشت. این کتاب در مورد موجودات دریایی‌ بود که در یک صخره کنار دریا زندگی می‌کردند و نقش اصلی داستان هم یک اسفنج بود. هیلنبرگ در ابتدا اسفنج را شبیه به اسفنج‌های طبیعی کشید اما بعد تصمیم گرفت برای خنده‌دار به نظر رسیدن ظاهری، شکلش را به یک مربع تغییر دهد.

او این کار هنری خود را به «مارتین اولسون» که در آن زمان همکارش بود، نشان داد و اولسون به هیلنبرگ پیشنهاد داد که همین داستان را به عنوان یک سریال برای موجودات زیر دریا بنویسد. هیلنبرگ بعد از آماده‌سازی اولیه شخصیت‌ها، آنها را داخل یک آکواریوم قرار داد و به همراه متن و موسیقی آن را تحویل یک شرکت پخش‌کننده داد.

در ابتدا قرار بود اسم شخصیت اصلی «پسر اسفنجی» باشد اما بعد از صداگذاری، متوجه شدند که این اسم قبلا توسط مجموعه‌ای دیگر مورد استفاده قرار گرفته و به همین دلیل هیلنبرگ اسم شخصیت اصلی را به «اسپنج‌باب (باب اسفنجی)» تغییر داد.

هیلنبرگ تاکید داشت که کلمه اسفنج حتما داخل اسم باشد تا بیننده متوجه شود که این شخصیت یک اسفنج است و آن را با پنیر اشتباه نگیرد و سپس نام خانوادگی «شلوارمکعبی» را برای آن در نظر گرفت. سرانجام «باب‌اسفنجی شلوارمکعبی» در 19نوامبر 2004 در آمریکا نمایش داده شد و به شدت مورد استقبال بینندگان و منتقدان قرار گرفت.

این انیمیشن در مجموع برنده 46 جایزه از جشنواره‌های گوناگون انیمیشن در سراسر دنیا شده‌ است و یکی از موفق‌ترین کارتون‌های تاریخ شرکت «نیکلودیون» محسوب می‌شود.

شخصیت اصلی کارتون، خود باب اسفنجی است که در یک رستوران کار می‌کند و به کار ساده و یکنواخت خود بسیار علاقه‌مند است و به گل لاله حساسیت دارد. شخصیت باب اسفنجی با رفتارهای به دور از هرگونه آلایش کودکان مطابقت دارد. او در محیط کار و زندگی خود با یک «اختاپوس» که دارای شخصیتی خودخواه است و یک ستاره دریایی به نام «پاتریک» که عاری از هرگونه هوش و استعداد است و همچنین حلزونی به نام «گری» تماس نزدیک دارد.

تفریحات مورد علاقه باب‌اسفنجی شکار عروس دریایی و حباب‌بازی است و در یک آناناس زندگی می‌کند.

یکی دیگر از شخصیت‌های مورد توجه این انیمیشن «پاتریک» است. پاتریک نزدیک‌ترین دوست باب اسفنجی است. او موجودی کم‌خرد به تصویر کشیده شده اما گاهی جملاتی فرای انتظار در دیالوگ‌هایش بیان می‌کند. پاتریک شغل خاصی ندارد و زیر یک سنگ زندگی می‌کند. یکی از دیالوگ‌های مشهور پاتریک این است: «من سال‌هاست که بیدار می‌شم، می‌خورم، می‌خوابم و الان دیگه حس می‌کنم به استراحت نیاز دارم.»

اما پای باب‌اسفنجی چگونه به ایران باز شد؟ «باب‌اسفنجی» سال‌هاست که یکی از انیمیشن‌های محبوب و مورد علاقه کودکان ایرانی است و حالا خیلی وقت است که بچه‌ها از طریق شبکه پویا این کارتون را دنبال می‌کنند. مدیریت دوبلاژ «باب‌اسفنجی» در ایران بر عهده محمدرضا صولتی است. او به تنهایی این انیمیشن را دوبله کرده است و خودش به جای تمام شخصیت‌ها صحبت می‌کند.

صولتی درباره دوبله این کار گفته است: «باب‌اسفنجی اصولا زیاد مودب نیست و نسبت به فرهنگ ما کمی شر و بازیگوش است و شوخی‌هایی می‌کند که شاید زیاد خوشایند ما ایرانی‌ها نباشد. مثلا در نسخه اصلی او به بزرگ‌ترها احترام نمی‌گذارد و هر حرفی را نزد آنها می‌زند. پس مجبور شدم برخی جمله‌ها و کلمات او را یا تغییر دهم یا حذف کنم. برای دوبله این مجموعه کارتونی ادبیات ویژه‌ای را طراحی کردم تا هم شخصیت باب‌اسفنجی و دوستانش جذابیت خود را حفظ کنند و هم ادبیات او برای مردم قابل پذیرش باشد.»

او همچنین درباره شخصیت آقای خرچنگ توضیح داده است: «خرچنگ در نسخه اصلی بی‌تربیت‌تر از چیزی است که ما در ایران می‌بینیم. او خیلی بی‌ادبانه حرف می‌زند و من مجبورم صحبت‌های او را تغییر دهم و در بسیاری از سکانس‌های سریال او چیزی به نام احترام به دیگران را در فرهنگ خود ندارد اما من جلوی این موارد را در دوبله می‌گیرم تا شخصیتی نشود که برای کودکان بدآموزی داشته باشد.»

همه اینها در حالی است که تا کنون 12 فصل «باب اسفنجی» تولید شده‌ بود و فصل سیزدهم آن هم قرار بود در سال 2019 عرضه شود. همچنین فیلم سینمایی سوم باب اسفنجی باید تابستان 2020 اکران ‌شود و حالا باید دید با مرگ استیون هیلنبرگ تغییری در شرایط اکران این اثر به وجود می‌آید یا نه؟

انتهای پیام/

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: انیمیشن ایران کودکان ادبیات ادبیات انیمیشن فیلم سینمایی کودکان موسیقی پارس پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۷۲۶۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شیرین مثل «شکرستان»/ پویانمایی که ۱۸ ساله شد

«شکرستان» با پردازش‌های خوبی که روی موضوعات روز و آداب و رسوم ایرانی دارد، ازجمله پویانمایی‌های موفق رسانه ملی است که می‌توان گفت حالا ۱۸ ساله شده است.با تهیه‌کننده «شکرستان» روند شکل‌گیری این پویانمایی جذاب را مرور کردیم و درباره فصل جدید و در حال پخش «شکرستان» و مختصاتی که دارد گفتگو کردیم.

سیدمسعود صفوی درباره ماجرای تولد و شکل‌گیری «شکرستان» اینگونه توضیح داد: ۱۸ سال پیش که تصمیم به ساخت پویانمایی «شکرستان» گرفتیم، هدف‌گذاری کردیم که پویانمایی تولید کنیم که چند ویژگی شاخص داشته باشد. نخست اینکه تولید انبوه داشته باشیم و از طرف دیگر محبوب عموم، طبقات و گروه‌های سنی مختلف واقع شود.

وی افزود: تا قبل از «شکرستان» تقریباً برنامه‌ای به این شکل در کشور نداشتیم و می‌خواستیم صنایع مختلف جانبی در پی تولید آن راه بیفتد. می‌خواستیم این پویانمایی همچون آینه‌ای، بازتاب‌دهنده وضعیت جامعه باشد و آنچه مخاطب می‌بیند برایش آشنا باشد. از طرف دیگر زمانش فرا رسیده بود که همچون دیگر نقاط جهان اثری خلق کنیم که محصولات جانبی مانند عروسک داشته باشد.

تهیه‌کننده «شکرستان» با بیان اینکه به لطف خدا فکر «شکرستان» در جمع دوستانی شکل گرفت که همگی از بهترین‌های ادبیات کودک، طراحی فضا و صداپیشگان بودند، گفت: تلاش‌های صادقانه گروه، عاملی شد تا زحمت جمع به نتیجه برسد و مخاطب از دیدن این برنامه لذت ببرد.

 هم‌نوایی ساختار و محتوا با فرهنگ ایرانیان

صفوی گفت: اگر دقت کنید مهم‌ترین مسئله‌ای که در «شکرستان» به چشم می‌خورد، ارتباط ساختار و محتوای آن با فرهنگ و زندگی روزمره ایرانیان است. وقتی مخاطب این اثر را می‌بیند، به‌خصوص مخاطب نوجوان ذهنش درگیر محتوا می‌شود و با شخصیت‌های داستان و هنرمندان پشت‌صحنه همذات‌پنداری می‌کند. به‌عنوان‌مثال مخاطب با شنیدن صدای مرحوم استاد مرتضی احمدی یا موسیقی سنتی جلال ذوالفنون هم‌مسیر می‌شود و در کنار داستان شخصیت‌های فرهنگی را نیز می‌شناسد و بین مخاطب و «شکرستان» مانعی باقی نمی‌ماند.

وی در خصوص ساختار پویانمایی آن گفت: مخاطب در شکرستان با وقایع و اتفاقات ناملموس روبه‌رو نیست و وقتی معماری «شکرستان» را می‌بیند، می‌داند که مابازای آن در معماری ایران، چون یزد، اصفهان و تبریز وجود دارد و از آن آثار الهام گرفته شده است. به‌عنوان‌مثال در این پویانمایی مناره علی اصفهان را می‌بینیم یا در طراحی لباس‌ها از مینیاتور استفاده شده که همه و همه نشان از اصالت و تاریخچه آن است.

صفوی درباره اینکه در انتخاب ساختار شکرستان هوشمندانه عمل شده است، تصریح کرد: در «شکرستان» از حرکت‌های خیمه‌شب‌بازی الهام گرفته‌ایم و از همه مهم‌تر ساختار تعزیه‌ای و معین‌البکایی است که طرفداران خاص خود را دارد. در «شکرستان» هر مناسبتی با ذهن مخاطب درگیر می‌شود و مخاطب را شکار می‌کند.

وی در پاسخ به این پرسش که معیارتان در طراحی شخصیت‌ها چه بوده، گفت: در «شکرستان» سعی کردیم برای همه شخصیت‌ها محل رجوعی داشته باشیم. شخصیت‌هایی که در این پویانمایی می‌بینید از معلم و قاضی گرفته تا نانوا و ... همه در محله‌های قدیمی‌شهرستان‌ها مابازای عینی دارند، از پیرزنی که همه را نصیحت و خطا‌های رهگذران را گوشزد می‌کند تا پسربچه بازیگوشی که با سروصدایش آرامش محله را به هم می‌ریزد. صفوی افزود: همه شخصیت‌های «شکرستان» را در زندگی روزمره به‌خصوص نسل قبل می‌بینیم و می‌شناسیم. برای همین از این افراد نگاه طنزآمیز و کاریکاتوری گرفته و در «شکرستان» آن را تبدیل به شخصیت کرده‌ایم.

این تهیه‌کننده در خصوص مانایی شخصیت‌ها چنین گفت: علت اینکه بازیگران «شکرستان» به یاد می‌مانند این است که ژرفانمایی (پرسپکتیو) و بُعد دارند و فقط تیپ نیستند؛ یعنی کاملاً تبدیل به شخصیت شده‌اند و مابازای آنان را دیده‌ایم و می‌شناسیم.

 زنده‌نمایی در شکرستان

صفوی، راز توفیق «شکرستان» را زنده‌نمایی آن دانست و گفت: پویانمایی فقط زیبایی و استفاده از استاندارد‌ها و بهترین روش‌ها و دستگاه‌ها نیست، بلکه زنده‌نمایی و روح قوی آن است که از صفحه شیشه‌ای بیرون می‌آید. در این‌صورت مخاطب فکر نمی‌کند این پویانمایی و نقاشی باشد. اگر روح کار قوی باشد، مخاطب همراهی می‌کند و وقتی شخصیت از صفحه شیشه‌ای و پرده سینما بیرون می‌آید، اثر محبوبی می‌شود.

«شکرستان» هم‌اکنون همچون جوانی ۱۸‌ساله شده و همچنان محبوب است. از دلایل این محبوبیت ۱۸ ساله پرسیدم که صفوی پاسخ داد: اگر ریشه‌های طرح در سنت‌های روایی، قصه‌گویی، نمایشی و سنت‌های هزارساله ملی باشد، ولو تولیدی تازه و حتی از کشور دیگری هم آمده باشد، ماندگار می‌ماند. وقتی فکر را خودی و درونی‌سازی کنیم مثل این است که مال خودمان است، مثل اتفاقی که هم‌اکنون در ژاپن شاهد آن هستیم.

 وی افزود: همان‌طور که می‌دانید خاستگاه پویانمایی، غرب است، اما ژاپنی‌ها آن را طوری خودی‌سازی کردند که انگار مبدأ انیمه (پویانمایی ژاپنی) از ابتدا آنجا بوده است.

 محبوبیت این اهالی شیرین

وی با بیان اینکه ۴۰ قسمت اول این مجموعه کاملاً بر اساس فرهنگ عامیانه و ضرب‌المثل‌ها، متل‌ها و زندگی روزمره بود و همین امر جزو نقاط قوت و محبوبیت‌های آن به شمار می‌رود، گفت:، اما از قسمت ۴۰ به بعد به جای توجه به ضرب‌المثل‌ها، در ابتدا داستان روی قصه‌های قدیمی متمرکز شدیم و به فراخور سیر داستان از ضرب‌المثل‌ها استفاده کردیم.

 پرهیز از تکرارزدگی

تهیه‌کننده «شکرستان» درباره مقابله با تکرارزدگی در این اثر گفت: مطمئن باشید وقتی تولید برنامه‌ای ۱۸ سال ادامه دارد، گروه تولید، مثل سرباز، همیشه آماده به رزمند. برخی کار‌ها با تجربه به دست آمده است، مثل خلق شخصیت‌ها و ایجاد فضا‌ها و ماجرا‌های جدید که به همت اتاق فکر میسر می‌شود. صفوی ادامه داد: در فصل‌های جدید به‌سراغ موضوعات جدیدی مثل محیط‌زیست، فناوری‌های جدید، مسائل اقتصادی و ... که مورد نیاز مخاطب است، رفته‌ایم.

صفوی تصریح کرد: از قسمت ۲۰۰ به بعد موضوعات کاملاً جدیدی، چون پزشکی بهداشتی و آب به جریان داستان اضافه شد. در هر دوره‌ای از «شکرستان» سعی کردیم ایده‌های خاصی را مورد کاوش قرار دهیم و به ذهن مخاطب بسپاریم و از قضا همین پرداخت‌ها باعث محبوبیت «شکرستان» شده است. کمااینکه توفیق بعضی از فصل‌ها را می‌توان در انتخاب موضوع و نحوه پردازش دانست. به‌عنوان‌مثال در فصلی که دوگانه‌ای بین ننه‌قمر و اسکندر شکل می‌گیرد از فصل‌های جالب «شکرستان» است و تناقض پیرزن و نوزاد، ماجرا‌های خنده‌داری را رقم می‌زند. معمولاً انتخاب برخی شخصیت‌ها باعث محبوبیت بعضی از قسمت‌ها می‌شود.

صفوی با مهم دانستن فکر‌های خوب در برنامه‌سازی گفت: قبل از اینکه کار به دست فیلم‌نامه‌نویس برسد، افراد صاحب‌نظری، چون قصه‌نویس، روان‌شناس، جامعه‌شناس و رفتارشناس در اتاق فکر، موضوعات مطرح‌شده را به به نقد می‌کشند و مسیر داستان‌سرایی را مشخص می‌کنند.

 پویانمایی در دوران تحول

تهیه‌کننده «شکرستان» از دوره تحول سازمان به نیکی یاد کرد و گفت: به نظرم دوره تحول در سازمان مرحله‌به‌مرحله و خوب پیش می‌رود، اما مهم‌ترین بحثی که به نظرم می‌رسد، به‌غیراز توجه به محتوا باید به شکل‌های جدید ارائه نیز توجه شود. با فرآیند و سرعتی که در فناوری و تغییر شکل ارائه تصاویر و رقبای وحشتناکی که در تلویزیون، شبکه‌های اجتماعی و خانگی در دنیا شاهدیم، در استفاده از شکل‌های جدید و ترکیب جذاب با استاندارد‌های جهانی فاصله داریم. وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد که مدیران باید توجه بیشتری به شکل‌های جدید و ترکیبی کنند. در این زمینه خلأ احساس می‌شود و اگر به خود نیاییم میدان را به رقبای جهانی واگذار خواهیم کرد.

صفوی در خصوص نسل جدید و ذائقه آنان گفت: نسل جدید را که عادت به دیدن این نوع تصاویر دارد، نباید از دست بدهیم. پرداختن به شکل‌های نوین این امکان را به منِ برنامه‌ساز می‌دهد که روایت‌های فرهنگی کشورم را به شکل بهتری به تصویر بکشم.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی صداوسیما

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون